Drie redenen waardoor er geruzie ontstaat over een erfenis

Rond de feestdagen is het de tijd van het jaar waarin familie uit de schaduw van een druk leven naar de voorgrond treedt. Daarom is dit waarschijnlijk het beste moment om na te denken over een van de moeilijkste onderwerpen om te bespreken op het gebied van familie en financiën. De erfenis. Niemand wil erover praten omdat het onlosmakelijk verbonden is met, nou ja, de dood. Iemand moet sterven om een erfenis tot stand te brengen. Niemand vindt het leuk om een geliefde in de ogen te kijken en te zeggen: “Hé lieve…. kunnen we het hebben over wat je gaat nalaten?”

Hoe familiegeschillen over erfenissen ontstaan

Wanneer er een geschil ontstaat over een erfenis, kan het helpen om een aantal zaken te herkennen. Zaken die ertoe kunnen bijdragen dat het probleem zich ontwikkelt tussen familieleden. Mochten er geschillen ontstaan, dan is een advocaat erfrecht een mogelijke uitkomst. 

1. Een ruzie ontstaat vaak om spullen

Volgens het verhaal werd op een dag een rijk persoon begraven. Bij de begrafenis stonden twee werknemers te mijmeren over hoeveel de krent had achtergelaten. Een derde mengde zich in het gesprek. “Hoeveel denk je dat Scrooge heeft achtergelaten?” vroeg er een. “Alles,” antwoordde de nieuwkomer. Het is waar: We kunnen niets van onze spullen meenemen als de dag komt dat ook wij overlijden. Daarom gaat een testament onvermijdelijk over spullen (inclusief geld). Als in een gezin de ouder er niet meer is, is zijn genegenheid (of het gebrek daaraan) weg, zijn zijn woorden en daden weg. Het enige wat overblijft zijn de spullen die hij heeft achtergelaten.

2. Het denkproces

Veel comedies worden bedacht rondom de conflicten die voortkomen uit erfenissen (van spullen). We zien allemaal wel eens de krantenkoppen over verwaande erfgenamen die het testament van een rijke ouder aanvechten. Maar het zijn niet alleen de rijken die over deze zaken ruziën. Veel permanente familieruzies worden veroorzaakt door broers en zussen die ruziën over wie wat had moeten krijgen.

Stel dat het enige is waar iemand zijn of haar oog op had laten vallen toen de moeder overleed een oude, stoffige Encyclopedie was. Mooie, vaak antieke reeks boeken, die een boekenplank er heel stijlvol uit laat zien. Maar verder in alle opzichten nutteloos. Maar toch, die ene persoon wil de boeken graag hebben. Maar als hij of zij die set op de boekenplank van broerlief ziet staan, waren de zogenaamde rapen gaar. Vervolgens duurt het een paar jaar voordat dat gevoel van oneerlijkheid zal zijn genezen. Het grappige is dat geen van beiden ooit de bladzijden van die muffe set zou hebben opengeslagen – en broerlief ook niet. Het is gewoon de gedachte eraan.

En dat is een van de kernproblemen met erfenissen: “de gedachte eraan.” Als die gedachten over geld gaan, of over dingen met tastbare waarde, volgt er schijnbaar altijd een conflict.

3. Verwachtingen over wat men verdient

Aan de basis van al deze conflicten liggen verwachtingen. Erfgenamen bouwen verwachtingen op over wat zij denken te moeten ontvangen. Wanneer een andere erfgenaam hetzelfde verwacht, ontstaat er een conflict.

De menselijke geest heeft het ongelooflijke vermogen om zichzelf ervan te overtuigen dat hij iets verdient wat hij gratis krijgt. Voetballers kunnen je recht in de ogen kijken en je vertellen dat ze eigenlijk tien miljoen euro per jaar verdienen omdat ze hard werken. Terwijl iemand die greppels graaft het minimumloon verdient en moeite heeft om een baan te krijgen voor de volle veertig uur per week. Zelfs loterijwinnaars overtuigen zichzelf er vaak van dat ze die jackpot van vele miljoenen echt verdiend hebben.

Erfgenamen die ruziën over een erfenis zijn niet veel anders. Bijna elke erfgenaam blijkt zeer bedreven te zijn in het uitleggen waarom hij verdient wat hij denkt dat van hem moet zijn. Feit is echter dat erfgenamen niets hebben gedaan om te verdienen wat zij op het punt staan te ontvangen. Hun ouders (of andere familieleden) hebben al het harde werk gedaan, de juiste beslissingen genomen en de zuinigheid doorstaan die nodig was om daadwerkelijk iets achter te laten.